εκλογεσ 2019
Για να μην ηττηθούν οι πολίτες
Huffington Post, 26.5.2019 link
«Τα μηνύματα αυτά δεν θα απευθύνονται μόνο στο κυβερνών κόμμα, αλλά και στην αξιωματική αντιπολίτευση. Θέτοντας υψηλά κριτήρια για τα αποτελέσματα πολιτικής και τον τρόπο του πολιτεύεσθαι για παλαιούς και νεόκοπους φιλόδοξους πολιτικούς. Κυρίως με τη δαμόκλειο σπάθη της εναλλαγής κομμάτων στην εξουσία. Άλλωστε, αυτός ήταν ο τρόπος αντίδρασης του εκλογικού σώματος απέναντι στα κόμματα τα οποία σφετερίστηκαν την λαϊκή εντολή δίχως να ανταποκριθούν στις ίδιες τις εξαγγελίες τους και τα προβλήματα της χώρας (2009, 2012, 2015).»
δηλώσεις le monde, 2.6.2019 link
« La famille est primordiale en Grèce, note Manos Papazoglou, professeur de sciences politiques à l’université du Péloponnèse. Les électeurs se retrouvent dans ce schéma et il n’est pas choquant que les enfants exercent le même métier que leurs parents. Il suffit d’observer le nombre d’entreprises familiales qui existent en Grèce ! »
Δηλώσεις le Monde 8.7.2019 link
«However, Kyriakos Mitsotakis has every interest in not pursuing a policy that is too far to the right,» said Manos Papazoglou, professor of political science at the University of the Peloponnese. Many Greeks voted for him to punish Alexis Tsipras, but they remain voters in the center. «
Δηλώσεις ROBERT SCHUMANN FOUNDATION link
«Alexis Tsipras did not seize the opportunity to establish his party on a lasting basis in society in order to be able to compete with the traditional parties that have been present for decades,» said Manos Papazoglou, political scientist at the University of Peloponnese.
Δηλώσεις One TV link
καναλι βουλησ, 2.7.2019 link
«Την Κυριακή διαμορφώνουμε το νέο πολιτικό προσωπικό στηριγμένο σε ένα σταθερό πλαίσιο δημοκρατικών αξιών, με επεξεργασμένες προσεγγίσεις για τις δημόσιες πολιτικές, προσηλωμένο στο κοινό συμφέρον».
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη σε ένα διαφορετικό κοινοβούλιο
huffington post, 7.7.2019 link
«η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα πρέπει να έχει μία μεσο-πρόθεσμη τακτική κυβερνητικής δράσης, να δημιουργήσει ισχυρές συμμαχίες υποστήριξης των μεταρρυθμίσεων στην κοινωνία (και να μην αρκεστεί στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία) και να ανταποκριθεί στον έλεγχο της αντιπολίτευσης με τη λογική της διασφάλισης της ευρύτερης αποδοχής της κυβερνητικής δράσης. Στο εκλογικό σώμα δεν βρίσκεις εύκολα πλέον φανατικούς υποστηρικτές των κυβερνήσεων, αλλά οι τελευταίες γρήγορα βρίσκονται αντιμέτωπες με haters.»
Κων. Μητσοτάκης: Ο δύσκολος δρόμος, Καθημερινή, 20.6.2017 link
«Η αναγνώριση από όλες τις πτέρυγες της Βουλής της συμβολής του Κ.Μ. στα πολιτικά πράγματα της χώρας μάς επιτρέπει να συνοψίσουμε την ουσιαστική, κατά τη γνώμη μου, παρακαταθήκη του Κρητικού πολιτικού: Η χώρα πρέπει να παραμείνει δυναμικό μέλος της Ε.Ε., να ευθυγραμμίζει διαρκώς τις πολιτικές της με εκείνες των εταίρων της, ο πολιτικός πρέπει να τηρεί εμπράκτως τις αξίες και τους κανόνες του κοινοβουλευτισμού, το φιλελεύθερο κέντρο αποτελεί αναπόσπαστο μέρος μιας σύγχρονης κεντροδεξιάς παράταξης, η σχέση με τους ψηφοφόρους-υποστηρικτές προϋποθέτει τη διατήρηση της αμεσότητας και της αμοιβαιότητας.»
ζητηματα κυβερνητικησ λειτουργιασ
Τα προβλήματα του Επιτελικού Κράτους, Πρώτο Θέμα, 30.7.2019 link
«η προσεκτική ανάγνωση του σ/ν μας επιτρέπει να συγχαρούμε την πλειοψηφία για τις θεσμικές καινοτομίες, αλλά και να ασκήσουμε καλόπιστη κριτική. Το σημαντικότερο πρόβλημα είναι ότι δημιουργείται ένα περίκλειστο, αυτό-αναφορικό σύστημα διαμόρφωσης και αξιολόγησης πολιτικών με υπέρμετρη έμφαση στις διαδικαστικές ενέργειες. Δεν δίνεται η προσήκουσα προσοχή στις πραγματικές συνθήκες διακυβέρνησης.»
Το Jenga του πρωθυπουργού, Τα Νέα, 24.1.2019 link
«Τα χρόνια της κρίσης έκαναν σαφές ότι κόμματα και πολιτικοί δεν έχουν διάθεση να εξοικειωθούν με την πραγματικότητα των κυβερνήσεων συνεργασίας και την ανάγκη ουσιαστικών προγραμματικής συνεννόησης και σύγκλισης. Η τακτική Jenga με την τοποθέτηση στην κορυφή πολιτικών προσώπων με κριτήρια συγκυρίας, τα οποία γρήγορα θα βρεθούν γρήγορα στα χαμηλά (και αζήτητα) δεν είναι αρμόζουσα για μία χώρα η οποία εξακολουθεί να παλινωδεί μεταξύ κρίσης και οικονομικής αβεβαιότητας. Σε αντίθεση με τις εξελίξεις στην Πορτογαλία και την Ιρλανδία, στην Ελλάδα ο πολιτικός παράγοντας εξακολουθεί να αποτελεί τροχοπέδη για την επιδίωξη της οικονομικής ανάπτυξης. Από την άποψη αυτή, η κυβέρνηση Τσίπρα δεν συνεισέφερε στην ανακαίνιση της πολιτικής ζωής, αλλά μάλλον προκάλεσε νέες παθογένειες, ίσως χειρότερες εκείνων που προκάλεσαν τα «παλαιά κόμματα».»
Ο ιός της πολιτικής.
Καθημερινή, 18.3.2020 link
«Στην προσπάθεια αυτή διαφαίνεται μία νέα σχέση εμπιστοσύνης των πολιτών προς το κράτος. Ευελπιστούμε ότι θα δημιουργηθεί και μία καλύτερη σχέση αντιπροσώπευσης και εμπιστοσύνης προς τους πολιτικούς θεσμούς. Προκειμένου να απαλλαγούμε από το άγος του «ιού» της πολιτικής, δηλαδή της απαξιωτικής αντιμετώπισης των πολιτικών υποκειμένων (πολιτικών και θεσμών).»
Η αποθέωση του ανθρώπου;
Τα Νέα, 8.4.2020 link
«Ο δημόσιος πανικός και η ανασφάλεια των ηγεσιών δεν πρέπει να δημιουργήσουν έναν πανίσχυρο κοινωνικό ή κρατικό (κατά Hobbes) Leviathan, ο οποίος θα υπονομεύσει τη θέαση ενός μέλλοντος με περισσότερη ελευθερία και αλληλεγγύη. Ας συλλογιστούμε ψύχραιμα νέα πρότυπα οργάνωσης του κράτους, διεθνούς προστασίας της δημόσιας υγείας και ατομικής ελευθερίας και ευθύνης. Η σημερινή κρίση επιβεβαιώνει ότι εξακολουθούμε να αγνοούμε πολλές από τις συντεταγμένες οι οποίες ορίζουν την ευημερία μας στον πλανήτη.»
